بهبود کیفیت زندگی پس از جراحی چاقی

چاقی یکی از بزرگترین معضلات بهداشتی است که جهان امروز در ابعاد گوناگون سلامت جسمی و روانی با آن دست و پنجه نرم میکند. بر مبنای محاسبه نمایه توده بدنی که نشانگر نسبت وزن به قد افراد یا میزان چاقی هر فرد است، کسانی که دارای میزان این معیار بالاتر از 40کیلوگرم بر متر مربع باشند، جهت درمان چاقی کاندیدای عمل جراحی محدود کننده دستگاه گوارش هستند.

این گروه از جراحیها که موسوم به جراحی "باریاتریک" هستند و طی یکی دو دهه اخیر تکامل زیادی در روشها و مراقبتهای آن به عمل آمده از طریق ساز و کارهای کاهش خوردن و نیز کاهش جذب مواد غذایی منجر به کاهش وزن افراد میشود. اما سوال اینجاست که اینگونه اعمال چه تاثیری در کیفیت زندگی افراد دارد. به منظور ارزیابی این تاثیر، مرکز تحقیقات پیشگیری و درمان چاقی پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم، طی پژوهشی به بررسی آثار تغییرات حاصله در قریب به 500 نفر براساس اطلاعات تن سنجی و آزمایشات بیوشیمی قبل و یکسال پس از جراحی چاقی پرداخت.

دکتر مریم برزین، مجری اصلی طرح در این خصوص ضمن یادآوری اینکه به منظور گردآوری اطلاعات، علاوه بر اندازه گیری و نتایج آزمایشگاهی  از پرسش‌نامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت استاندارد استفاده شده است افزود میانگین امتیاز نمرات کیفیت زندگی در هردو بعد سلامت جسمانی  و روانی پس از جراحی باریاتریک از به شکل معناداری افزایش یافت. همچنین وی در توضیح چیستی و چگونگی اندازه گیری کیفیت زندگی توضیح داد براساس روشی که در این مطالعه از آن بهره گرفته شده شاخصهایی نظیر عملکرد جسمانی، ایفائ نقش جسمانی، درد بدنی، سلامت عمومی، انرژی / خستگی، عملکرد اجتماعی، ایفائ نقش عاطفی و بهزیستس هیجانی در قالب یک پرسشنامه استاندارد ارزیابی گردیده است.

این محقق عالی در پایان خاطرنشان کرد که  مطالعه مزبور  نشان داد کیفیت زندگی یک سال پس از جراحی باریاتریک نسبت به قبل ازآن بهبود می یابد. این بهبود در تمام شاخص های کیفیت زندگی بوده و در این میان تفاوتی بین روشهای مرسوم جراحی چاقی وجود نداشته است.