مصاحبه با دکتر شهرام علمداري

دکتر شهرام علمداري، فوق تخصص غدد و عضو هيات علمي پژوهشکده علوم غدد درون ريز و متابوليسم از سوي دانشگاه به عنوان عضو هيات علمي آموزشي و فرهنگي انتخاب شدند. به همين مناسبت با ايشان که بصورت همزمان معاونت پشتيباني پژوهشکده را بر عهده دارند و براي دريافت توضيحات بيشتر گفتگويي با ايشان ترتيب داديم که از نظر شما ميگذرد:

آقاي دکتر چه ويژگي هايي را براي يک عضو هيئت علمي آموزشي ضروري مي دانيد؟

يک عضو هيات علمي براي اينکه نتواند نقش خود را به عنوان محوريت آموزش در سطوح عالي ايفا نمايد ضرورتا بايد داراي ويژگيهاي زير باشد:

الف- درک مناسب از مديريت آموزشي و نحوه انتقال مناسب محتواي آموزش به فراگيران

ب- قابليت انعطاف در استفاده از تکنيک هاي آموزشي مختلف در شرايط متنوع

ج- اشراف کامل به موضوعات ومحتواي آموزشي رشته تخصصي و فوق تخصصي

د- وقت شناسي و مديريت زمان

ه- ارتباط خوب با کليه همکاران و پرستاران به عنوان تيم آموزشي

و- همکاري خوب با رياست و معاونت آموزشي بيمارستان

ز- رعايت حقوق بيماران و اصول اخلاق پزشکي

ح- ارتباط مناسب با فراگيران اعم از دانشجويان، کارورزان، دستياران تخصصي وفوق تخصصي بنا به شرايط هريک از آنها

کدام شاخصه هاي عملکردي را درابعاد فرهنگي براي يک عضو هيئت علمي لازم مي دانيد؟

بعد فرهنگي نيز يکي از ابعاد شخصيتي يک عضم هيات علمي است. در اين زمينه اينجانب ويژگيهاي زير را الزامي تلقي ميکنم:

الف- درک صحيح هيئت علمي از مديريت فرهنگي در حوزه دانشگاه و بيمارستان

ب- مهارت هاي لازم براي انتقال مفاهيم فرهنگي در شرايط و زمان مناسب با روشي مناسب به فراگيران و همکاران

ج- شناخت کامل از مفاهيم کليدي فرهنگي قرآني که ازراه نظري و عملي بايد به فراگيران منتقل گردد

د- همکاري کامل با نهادهاي فرهنگي دانشگاه

چه سرفصل هايي درانتخاب شما به عنوان عضو هيئت علمي نمونه آموزشي و فرهنگي به طور مجزا موثر بوده است؟

به عنوان عضو هيئت علمي نمونه آموزشي شاخص هاي متعددي در معاونت آموزشي دانشگاه مطرح بوده اند که بعضي ازآنها را در بالا ذکر کردم.

همچنين در قامت يک عضوهيئت علمي نمونه فرهنگي، تصور ميکنم مهم ترين شاخصه مطرح دراين قسمت، فرآيند آموزشي بود که درهفته بسيج در همايش 400 نفره اساتيد دانشگاه زير نظر نهاد نمايندگي دانشگاه حاج آقا عبدالجباري، مباحث کليدي در مورد اقتصادمقاومتي درحوزه سلامت را اجرا نموديم. 

باتوجه به مسئوليت هاي متعدد، شيوه شما در مديريت زمان براي رسيدگي به تمام اين امور چگونه است؟

سوال جالب ولي سختي است. شايد از دوران کودکي عادت من اين بوده که بسيار برنامه ريز بودم و هيچ کاري را خارج برنامه انجام نمي دادم. حتي براي کنکور سراسري هم در روستاي کوچکي که ساکن بوديم هيچ امکانات آموزشي نداشتيم ولي با توکل به خدا وبرنامه ريزي دقيق توانستم که رتبه تک رقمي بياورم. هرساعت از زندگي بنده حتي ساعات داخل خودرو، داراي برنامه ريزي مطالعه است و بعضي از کارها هم به خوبي تفويض شده است به طوري که چه در منزل و چه درمحل کار هريک ساعت از زمان زندگي بنده معادل پنج ساعت کار است و با برنامه ريزي هايي که کرده ام بايد بتوانم هر ساعت را در سال 1392 به ده ساعت برسانم. بنابراين مهارت هاي کليدي مديريت استراتژيک زمان نقش بسيار مهمي در موفقيت هاي بنده داشته اند.

به نظر شما نقاط قوت وضعف فضاي آموزشي و فرهنگي موجود در حوزه آموزش پزشکي کشور کدامند؟

نقاط قوت بسيار فراوان هستند مانند حضور اساتيد برجسته، توسعه فضاها و محتواي آموزشي، تنوع زياد رشته ها و ورود دانشجويان نخبه کشور به حوزه سلامت براي تحصيل.

نقاط ضعف هم کم نيستند ولي مهم ترين نقطه ضعف آموزش پزشکي ما و شايد کل نظام آموزشي ما از آموزش و پرورش گرفته تا آموزش عالي و وزارت بهداشت، جدايي و انفکاک حوزه حکمت از حوزه مديريت دانش و پژوهش است که شروع آن به تاسيس دارالفنون در کشور و حذف حوزه حکمت و سپس آموزش حاکميت (GOVERNANCE) به تقليد از اروپا بوده است که در آن فاز زماني دراوج دوره سوم شک گرايي و پوچ گرايي خود بوده است.

اما کلام آخر

 ما درمطالعه اي که با نام نقشه راه انجام شد و بيانات رهبرفرزانه وحکيم انقلاب را در بيست سال گذشته موشکافي کرديم و به صورت نمودار درختي استخراج نموديم، به اين نتيجه رسيديم که نياز مبرم امروز ما درحوزه آموزش و فرهنگ، رواج حکمت و تدبير است. با توکل به خداوند متعال، از سال 1392، برنامه اصلي علمي بنده که شايد بيش از 15 سال است که مستندسازي آن را شروع کرده ام، توسعه آموزش، پژوهش و فرهنگ سازي در زمينه حکمت و حاکميت است.