بیماری خود ایمنی تیروئید در مادران و ضریب هوشی نوزادان

هورمون های مترشحه از غده تیروئید از عواملی است که به تکامل مغز کمک میکند و هرگونه کمبود در ترشح آن در سنین مختلف میتواند درجاتی از اختلالات ذهنی را سبب شود. دوران جنینی و نوزادی حساس ترین مقطع زندگی در ارتباط با تاثیرگذاری هورمونهای تیروئیدی بر روی تکامل مغز و نهایتا ضریب هوشی کودکان به حساب می آید که کمبود آن ها طیفی از اختلالات غیرقابل بازگشت از کاهش ضریب هوشی تا نوعی عقب ماندگی ذهنی تحت عنوان کرتینیسم را در پی دارد. مراقبتهایی که طی دهه های اخیر توسط وزارت بهداشت و به ابتکار پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم انجام گرفته؛ از یکسو با ترویج نمک یددار از اختلالات عملکرد غده تیروئید در کلان جامعه پیشگیری کرده و از سوی دیگر با خونگیری از کف پا در بدو تولد و آزمایش تیروئید جهت غربالگری نوزادان، گام بلند و موثری در راستای پیشگیری و درمان کم کاری این غده و تبعات جبران ناپذیر آن برداشته شده است. پژوهشکده علوم غدد درون ریز ومتابولیسم به عنوان یکی از مراجع  معتبر علمی در سطح بین المللی در حوزه بیماریهای تیروئید، اخیرا طی پژوهشی به بررسی آثار بیماری خودایمنی تیروئید در زنان بارداری که علائم کم کاری تیروئید ندارند، بر روی کاهش فعالیت های ذهنی کودکان آنها در سال های بعدی پرداخته است.

دکتر عطیه آموزگار رئیس مرکز تحقیقات غدد و مجری این طرح در این خصوص توضیح داد که به نظر میرسد مکانیسم های متفاوت و بعضا ناشناخته ای سبب بروز کاهش فعالیت ذهنی در این گروه از زنان میشود.این عضو هیات علمی افزود هنوز شواهد و نتایج قطعی در مورد ارتباط بیماری های خود ایمنی تیروئید در مادران بارداری که عملکرد تیروئید آنها درست است، با فعالیت های شناختی آینده کودکان انها وجود ندارد و لازم است تا مطالعات بیشتری برای اثبات این موضوع انجام شود.